Տրական հոլովը ցույց է տալիս այն առարկան, որին տրվում կամ մոտենում է մի բան: Պատասխանում է ում, ինչին, ինչերին հարցերին: Continue reading “Մայրենի. Տնային առաջադրանք 18.10.22” →

Բարև ձեզ: Ես Արփին եմ:

Երեկ մենք դասարանով գնացինք էքսկուրսիա: Սկզբում մենք գնացինք Ստարմուսի համերգի, որտեղ ես տեսա արևային մեծ և փոքր մարտկոցներ, ազոտից պաղպաղակ, որը շատ համեղ էր: Լավ, հիմա կարևորին: Մենք հասանք աստղադիտակի մոտ 10:30, որովհետև եղան խնդիրներ: Երբ հասանք աստղադիտակի մոտ սկզբում նայեցինք Լուսնին, տասանք նրա վրայի կռատռները: Իմ աչքը կուրացավ, այն շատ լուսավոր էր: Նաև ինձ ցույց տվեցին Մեծ և փոքր, արջերին: Ես իմացա որ Սիրիուս աստղը ամենա պայծառն է: Հետո նայեցինք Սատուրն մոլորակին, այն շատ փոքր էր, բայց օղակը երևաց: Մենք վերադարձանք ուշ երեկոյան՝ մեծ տպավորություններ ստացած մեր ճամփորդությունից:

Շնորհավոր ծննունդտ Հովհանես Թումանյան։

Մենք ճամբորդել եինք ամսի 10-ին։ Այն տեղ մենք գնացել եինք Ընկեր հասմիկի, Ընկեր Հեղինեյի և Ընկեր Ռիմայի հետ։ Սկզբից մենք գնացինք եկեղեցի տեր հայրի հետ աղոթեցինք և երգեցինք հոգևոր երգեր։

Հետո մենք նկարվեցինք հաց կերանք և շարժվեցինք առաջ։

Մենք գնացինք կոտայք գյուղի տաճարը կրկին երգեցինք պարեցինք և տեսնք մի քարանձավ մի քիչ իջանք և տեսնք, որ հետոարդեն շատ խորներ և բարցրացանք հետ Համել իմ հայրիկը ասել էր, երբ մենք այն տեղ գնացել էինքվերեվի քարերը շատ հինէին և կարողա ընկնեին։

Մենք տեսանք շատ սիրուն տեսարան նկարը ներքևում։

Հետո մենք գնացինք մեկ ուրիշ եկեղեցի և ման եկանք նրա շուրջը։ Մեկ խումբ ես այդ խմբի մեջ չէյ նրանք գնացին հարցազրույց վերցնել բնակիչներից։ Հետո մենք գնացին երթուղային և արդեն դպրոց։

Մենք ամսի 25-ին գնացել էինք Կոշ գյուղ։ Այնտեղ մենք արեցինք ուսումնական ժամերգություն և երգեցինք տարբեր եկեղեցիներում, ամրոցում, սուրբ Վարդանի աղբյուրում․․․ Մենք արտասանեցինք գյուղի 7 խաչքարերի մոտ: Իսկ հետո մենք հաղթահարեցինք Աղջկա բերդը և ամենագագաթին էր հենց այդ ամրոցը։ Հետո մենք գնացինք եկեղեցի և այնտեղ ևս մեկ անգամ երգեցինք։ Հետո գնացինք աղբյուրի մոտ։ Լցրեցինք շշերը և տեսանք մի քարանձավ սարի մեջ:

Իսկ հետո մենք տեսանք մի քանի շունիկ և ինչ որ էլ չէինք ուտում, տվեցինք նրան, իմ ընկերուհի Լիլին բռնեց մի գորտ։ Այդ գորտը անընդհատ փախչում էր Լիլիի ձեռքերից։

Իսկ հետո արդեն մենք գնացինք տուն և ընդհանուր ինձ շատ դուր եկավ ճամփորդություը դեպի Կոշ։

Սա Աղջկա բերդն է․

Մենքամսի 25-ին գնացել էինք կոշ գյուղ։ Այն տեղ մենք արեցինq ուսումնական ժամերգություն և երգեցինք տարբեր եկեղեցիներում, ամրոցներում և այլ․․․ Մենք արտասանեցինք գյուղի 7-պահապան ղաչքարերի մոտ: Իսկ հետո մենք հախթահարել էինք աղջկա բերդը և ամենա գագաթին էր հենց այտ ամրոցը։ Հետո մենք գնացինք եկեղեցի և այն տեղ եվս մեկ անգամ երրգեցինք։ Հետո գնացին աղբյուրի մոտ։ Լցրեցինք շշերը և տեսանք մի քարանձավ սարի մեջ:

Իսկ հետո մենք գնացինք ոտելու տեսնաք մի քանի շունիկ ը ինչ, որ էլ չէինք ուտու էլ տվեցինք նարանց, իմ ընկերուհի Լիլին բռնեց մի հատ գորտ։ Այտ գորտը աննդհատ փախչում էր Լիլիի ձեռքերից։

Իսկ հետո արդեն մենք գնացինք տուն և ընդհանուր ինձ շատ դուր եկավ ճամփորդություը դեպի կոշ։

Սա աղչկա բերդի գագաթի վրայի գտնվող տաճարն է։

Երեկ իմ դասընկերների հետ գնացել էի Սիրահարների այգի: Հետո մենք որոշեցինք Բաղրամյան փողոցում կանգ առնել և ուսումնասիրել Բաղրամյանի ձիարձանը:

Որոշեցինք զբոսնելով հասնել Սիրահարների այգի: Երբ մենք արդեն տեղում էինք, ջուր խմեցինք և առաջ շարժվելով տեսանք հայ գրող Գևորգ Էմինի հուշարձանը: Ցավոք հուշարձանից կատվին գողացել էին: Հաջորդը՝ Արմենուհու հուշարձանն էր: Հետո նախաճաշեցինք և շարունակեցինք մեր ուսումնական ճամփորդությունը: Գեղեցիկ ու տպավորիչ էր ՙՍիրո միություն՚ քանդակը, որը խորհրդանշում է Երևանի նկատմամբ մեծ սերը:

Հետո քայլելով հասանք Կասկադ: Այստեղ մեզ առաջինը դիմավորեց Երևանն այսքան սիրուն նախագծած, հայ մեծ ճարտարապետ Ալեքսանդր Թամանյանի հուշարձանը: Այն շատ ազդեցիկ էր և կառուցված էր այնպես, կարծես, Թամանյանը հենց այս պահին էլ աշխատում է և մտածում մայրաքաղաք Երևանի մասին:

Հետո բոլորիս զարմացրեց ՙԿատու՚ և ՙԾխող կինը՚ արձանները, որոնց հեղինակն է կոլումբիացի հայտնի նկարիչ Ֆերնանդո Բոտերոն: Ուսումնասիրեցինք, մտքեր փոխանակեցինք արձանների մասին և շարժվեցինք առաջ:

Մենք շարժվեցինք առաջ և հասանք Օպերա։ Մենք տեսնաք Արամ Խչատրյանի հուշարձանը։ Այստեղ նկարվեցինք կոմպոզիտոր Ալեքսանդր Սպենդիարյանի, Հովհաննես Թումանյանի և Արամ Խչատրյանի հուշարձանների մոտ։

Հեռվից նկատեցինք նաև Սայաթ-Նովայի և Կոմիտասի հուշարձանները, մի քանի տող երգեցինք և շտապեցինք դեպի դպրոց:

Կա նաև Սայաթ-Նովայի անվամբ երաժշտական դպրոց որտեղ, որ ես սովորում եմ նվագել ֆլեյտա։

Ողջույն, սիրելի ընկերներ: Երեկ մեր դասարանի սովորողներով գնացել էինք Օղակաձև զբոսայգի՝  ճանաչողական զբոսանքի: Այս անգամ նույնպես Ձեզ կպատմեմ իմ հրաշալի օրվա մասին: Ուղիղ ժամը 9:30-ին ընկեր Ռիմայի և ընկեր Հեղինեի հետ դուրս եկանք դպրոցից և նստեցինք մեր կրթահամալիրի ավտոբուսներից մեկը: Երբ մենք արդեն տեղում էինք, առաջինը սկսեցինք դիտարկել Եղիշե Չարենցի «Ամբոխները խելագարված» հուշարձանը, և ընկեր Հեղինեն մեզ պատմեց հուշարձանի ստեղծման պատմությունը: Մենք շարունակեցինք մեր ճանապարհը: Ուղևորվեցինք դեպի Տիգրան Պետրոսյանի հուշարձանը: Ինչպես գիտենք, Տիգրան Պետրոսյանը հայ շախմատի կրկնակի չեմպիոն է: Մենք տեսանք նրա կիսանդրին և կարդացինք ուղեցույցը:  Առաջ շարժվելով՝ մոտեցանք գրող Միքայել Նալբանդյանի, ապա Ավետիք Իսահակյանի հուշարձաններին: Ընկեր Հեղինեն մեզ պատմեց հուշարձանների ստեղծման և դրանց քանդակագործների մասին: Ես և իմ ընկերուհի Լիլին որոշեցինք ծաղիկներ հավաքել և դնել գրողի պատվանդանի առջև:

Քայլերթից և ուսումնասիրություններից հետո բավականին հոգնել էինք, դրա համար էլ մի փոքր որոշեցինք խոտերի վրա հանգստանալ, ճոճվել և հաց ուտել: Ընթացքում մենք նույնպես կիսվեցինք մեր գիտելիլիքներով և կարծիքներով:

Վերջապես մոտեցանք իմ սիրելի՝ «Բարեկամության ձեռքեր» քանդակին, որը խորհրդանշում է Երևանի և Իտալիայի Կարրարա քաղաքի երկար տարիների ամուր բարեկամությունը: Մենք լուսակարվեցինք,  ապա շարժվեցինք դեպի մեծ ծովանկարիչ Հովհաննես Այվազովսկու արձանը: Այստեղ ես և Ալեքսը մի փոքր պատմեցինք արձանի և ծովանկարչի մասին, որից հետո եղանակը կտրուկ վատացավ և անձևրեց: Դպրոց վերադառնալու ժամանակն էր:

Ահա այսքանը մեր բացօթյա, ուսումնական ճամփորդությունից:

Մեր արձնների նկարները ներքեվում։

Մենք գնացինք Ջրվեժ և այնտեղ սահնակ քշեցինք իմ ընկերուհի Նռանեի և իր քույրիկ Նարեի հետ: Նրանք իրենց հետ «սնիգախոդ» էին բերել և ես սահնակի տեղը դա էի քշում: Բայց ճիշտն ասած սահնակը ավելի արագ էր, քան «սնիգախոդը»: Ես ու Նարեն բարձրացանք մինչև գագաթ, բայց նորմալ չէինք սահում: Սահնակները կեսից ավելի-ավելի արագ էին սահում: Մենք ձյունե սար սարքեցինք, ձնագնդիկ խաղացինք:

Մենք գնացել էինք Մարտիրոս Սարյանի տուն-թանգարան: Այնտեղ մենք մտել էինք բոլոր սենյակները բացի մեկից, քանի որ վերանորոգում էին: Մենք մտանք արվեստանոց այնտեղ էկրանին տեսանք, որ Մարտիրոս Սարյանը նկարում է ապակու վրա երաժշտության տակ: Վերջում աշխատակիցը Մարտիրոս Սարյանի նկարների տարբերակներից բաժանեց մեզ, որ մենք ներկենք: Մենք էլ նկարեցինք երաժշտության տակ:

Հղումը այստեղ sarian.am ՏՈՒՆ – ԹԱՆԳԱՐԱՆ վիրտուալ այցելության համար