Կար-չկար մի աղջիկ կար նրա անունը Արփի, և այս պատմվացքի մեջ ես կներկայացնեմ Արփիի “Երազանքի ճանապարհը”։ Արփին շատ փոքր ժամանակվանից (5 տարեկանից) ուզում էր դառնալ անասնաբույժ նա միշտ սիրել է կենդանիներին և ինջև հիմա շատ է սիրում։ Նա նույնիսկ ուզում էր գնալ աշխատաքի (11 տարեկանում) կանդանիների խանութ վորտեղ վաճառում էին շներ, կատուներ, թութակներ և այլն․․․։ Բայց տարիքային խնդիրից չստացվեց։ Իրականում Արփին անասնաբուժությանն հանդերզ նաև երազում էր դառնալ չեմպիոնկա Վոլեյբոլ սպորտից։ Եվ միշտ ծնունդներին, աստղաափին, երբ նույն թվերնեն ժամացույցի վրա (օրինակ 14։14) կարճ ասած երբ ասում էին երազանք պահի հենց այդ էլ պահում էի (վոլեյբոլի չեմպիոնկա դառնալ) և Արփին հասկանում էր, որ միայներազանք պահելով, ոչմիբանի չես հասնի, պետք է իհարկե նաև շատ պարապել և տանջվել, որ երազանքիդ հասնես։ Նաև Արփին վորոշոլ էգնալ Գեռմանիա սովորելու անասնաբուժություն և հուսով է, որ լավ Վոլեյբոլի աղջիկների թմեր այնտեղ կլինեն։ Այսքանն է դեռ Արփիի “Երազանքի ճանապրը” հետո իհարկե Արփին կառաջանա և անպայման կհասնի իր բոլոր երազանքներին։

Երբ մեր քաղաքում եկավ այն սպասվող ձյունը մենք ամբողջ ընտանիքով խաղում եինք ձնագնդիկ։ Իհարկ է միքիչ տխուր է, որ ձմեռվա վերջ եկավ բայց նաև շատ ուրախեցրեց, որ ընդանրապես եկավ։ Իհարկե հիմա արդեն հալչել է, բայց այն ուրախությունը դժվար կմոռանանք հուսով եմ ձյուն այս տարի նորից կգա։ Այս անգամ արդեն շուտ չի հալիչի և դպրոցում իմ սիրելի ընկերների հետ և ինչ ոչ նաև դասատուների հետ կխաղանք ձնագնդիկ, ձնեմարդ կսարքենք և շատ-շատ-շատ այլ հավես բաներ։

Жыла-была одна девочка. Её звали Катя. Катя очень любила зиму, потомушто зимой можна липить неговиков, а это её любимое занятие. Она так любила сниговеков что сноговик по какомуто чуду начели оживать.Она удевилась но в тоже время и растроилаць, потому что снеговик начел таить и плакать, потому что наступила весна Катя сказала.

Continue reading “Битва фей” →

Կար մի աղջիկ, որի անունը Ջենի էր: Նա շատ էր սիրում երգել և երազում էր դառնալ հայտնի երգչուհի: Նա մայրիկին խնդրեց, որ հաճախի երգի և կապ չունի ինչ երգի: Սկզբից Ջենին հաճախեց ազգային երգի բայց նրան դուր չեկավ, հետո Ջենին հաժախեց Պօպ երգի ավելի դուր եկավ, բայց մեկա ոչ: Ջենին արդեն հանձնվել էր: Մայրիկը դա հասկացավ նրանով, որ Ջենին տխուր երգեր էր երգում: Մայրիկը գնաց ավելի մանրամասն երաժշտական դպրոցներ և երգչախմբեր փնտրելու: Նա մեկը գտավ բայց այնտեղ էլ Օպերա էին երգում:

Ջենիի երազանքը քանդվեց: Նա այլեվս չեր ուզում երգչուհի դառնալ: Ջենին հասկացավ, որ հաստատ չի գտնի այն երգի ոճը որը իրեն դուր է գալիս: Նա օրերով ինչու ոչ շաբաթներով իր սենյակում փագված էր: Մեկ հրաշալի օր մայրիկը վազելով գնում էր Ջենիի մոտ, որովհետև իրա կարծիքով Ջենիի ոճի բան էր գտել: Ջենին որոշեց վերջին անգամ փորձել: Նա գնաց այդ տեղը և գուշակեք ինչ, նրան դուր եկավ այդ երգի ոճի անունը Կ-պօպ էր: Պօպ-ի նման բայց միքիչ ուրիշ: Հիմա Ջենին շատ հայտնի երգչուհի և պարուհի է: Նա սկզբից իհարկե չէր ուզում բայց հետո պարելն էլ շատ դուր եկավ: Հիմա Ջենին Կորեական խմբի մեկ անդամ է և այդ խմբում նա կարդքում է ՌԵՊ:

Կար-չկար մի փոքրիկ աղջիկ: Նա հավատում էր հրաշքներին: Իսկ այդ աղջկա անունը Մարիա էր: Նա շատ փոքր ժամանակներից հավատում էր Ատամե փերիին, սովորական փերիներին, Ձմեռ Պապիկին և այլ տարբեր հրաշքներին: Նա հավատում էր մինչև 14 տարեկան բայց հետո նա շատ հիասթափվեց, որ տեսավ: Փաստորեն իր մայրիկն էր դնում բոլոր նվերները տոնածառի տակ, կոպեկները բառձի տակ և փայլեր պատուհանի Մարիան տեսավ այդ ամենը: Բայց մի օր նա հավաքեց շատ տեսախցիկներ ամբողջ տնից և դրեց նրանք տոնածառի դիմաց, իր տեղերի դիմաց և պատուհանագոգին բառերով. Continue reading “Հրաշք լիներ” →

Կար-չկար մի դդում կար, որը չէր սիրում սպասել: Մի օր այդ դդումը ուզեցավ ինչ որ տոն ստեղծել, որը կտարածվի ամբողջ աշխարով մեկ: Նա որոշեց որ իր տոնը կայանալու է ամեն ամիս, որովհետև չէր ուզում սպասել մյուս ամսին: Նա կանչեց աշախարի ամենա համեղ ուտելիքներին, իհարակե այդ ուտելիքը կոնֆետներ մեկ-մեկ նաև հանկարծ ուղարկում ոչ ամենա համեղ կոնֆետներին: Երբ բոլորհ եկան նա պատմեց իր միտքը, բոլորը մերժեցին ասացին: Continue reading “Իմ աշուն…” →

Ողջույն, այսոր ես կպատմեմ իմ ծննդավայրի մասին: Continue reading “Ես սիրում եմ իմ ծննդավայրը…” →