Ինձ դուր եկավ այն հատվածը երբ պեպին առաջին և վերջի անգամ գնաց դպրոց։
Երբ ուսուցչուհին ասաց, որ բոլորը կարող են նկարել ինչ ուզում են և բաժանեց թղտեր,Պեպին պառկեց գետնին և սկսեց նկարել իր ձիուն ամբողջ դասարանով մեկ, ձիու պոչը չտեղավորվեց, դրա համար նա դուրս եկավ միջանցք։
Պեպին- Նարնջագույն մազերեվ, երկար գուլպաներեվ և շատ մեծ կոշիկներով։ Նա շատ ուժեղ էր և քաջ։
Անիկա- Սիրուն և փոքրիկ աղջիկ էր։ Շատ կարգապահ և բարի։
Թոմի- Շաղառ սիրուն տղա էր։ Նա կարգապահ, քաջ և բարի էր։
Այս գիրքը շատ զվարճալի էր, ընկերության մասին էր, որը շատ կարևոր է, պեպին շատ ուժեղ էր են իմաստով, որ չեր հանձնվում և ամեն ինչի մեջ փորձում էր ուրախություն և հետաքրքրություն գտնել։
Այս գիրքը պատմում է 9-10 տարեկան մի արտասովոր աղջկա արկածներով լի օրռրի մասին։ Նա ապրում էր առանց ծնողների այլ միայն մեկ կապիկի և ձիու հետ, որն ապրում էր պատշգամբում։ Իսկ թե ինչ չարաճճիություններ է նա անում իր ընկերների հետ եթե կկարդաք այս գիրքը։
Արփի Խալաթյանի բլոգ 